- 01 1 jun. 2020
INSPIRATIONAL MONDAY: Dromen Achterna Jagen & De Illusie Van “The Right Moment”
Hi, lieve Leva’s! Toen Merel me vroeg om travel gerelateerde blog posts voor La Eva te schrijven, had ik daar énorm veel zin in. Ik kon niet wachten om voor jullie uitgebreide travel guides te schrijven, en de hot spots & hidden gems van mijn favoriete steden en reisbestemmingen met jullie te delen. Mijn eerste blog post ging over mijn ervaring met solo travelling, en waarom ik iedereen aanraad om dat minstens één keer in je leven te doen. Maar hoe schrijf je over je liefde voor reizen en het ontdekken van nieuwe culturen in tijden van corona – wanneer we met z’n allen gevraagd worden thuis te blijven, de grenzen dicht zijn, en reizen iets is waar we op dit moment alleen maar kunnen van dromen?
Als er iets is wat ik de afgelopen maanden door deze hele situatie van social distancing heb geleerd, dan is het wel dat we met z’n allen de dingen die we voorheen als vanzelfsprekend beschouwden, veel meer moeten appreciëren! Brunch met de vriendinnen, gezellig samen zijn met de familie, een daguitstapje naar de andere kant van het land. En, ja, daar hoort natuurlijk ook reizen bij! De vrijheid om zomaar een treinticket naar Parijs te kunnen kopen, een last-minute vakantie te kunnen boeken naar een ander continent, of simpelweg de auto kunnen nemen en een dagte spenderen in de negen straatjes van Amsterdam. Voor deze hele situatie stond ik er gewoonweg echt niet bij stil wat een luxe dat was!
In mijn vorige blog post vertelde ik dat ik in het najaar van 2019 naar London zou verhuizen. Well, I did! 🙂 Ik verbleef daar drie maand voor een copywriting & social media management stage, wat echt een enorm leerrijke en geweldige ervaring was! Ik voelde me zó goed in die stad dat ik besloot om nog wat langer te blijven. Naar London verhuizen was voor mij écht een droom die uitkwam, en ik was nog niet klaar om dat gelukzalige gevoel te laten gaan. Daarom besloot ik in London op zoek te gaan naar een job. Tot de wereld die we kenden plots op heel korte tijd veranderde naar een wereld gekenmerkt door social distancing, mondmaskertjes en zelfisolatie.
Al snel besefte ik dat ik waarschijnlijk de komende maanden niet naar London zou terugkeren. Hoewel ik dat jammer vond, kon ik het meteen wel accepteren en in perspectief brengen. Vooral door het besef dat ik eigenlijk echt in een luxe positie zit, omringd door familie en mensen die me liefhebben! Gevoelens van ongeloof maakten al snel plaats voor dankbaarheid. Ook heeft iedereen wel zo’n verhaal, zo’n plan dat nu als het ware on hold staat. We’re in this together! Aangezien ik besefte dat ik als individu weinig aan de situatie kon veranderen, besloot ik er dan maar het beste van te maken. Hoe? Door me te focussen op dromen die ik op dat moment wél kon waarmaken, zoals het starten van een bedrijfje en aan het werk te gaan als freelance copywriter! Ook nam ik eens de tijd om terug te kijken op mijn tijd in het buitenland, en het hele avontuur daarrond. Niet alleen op de periode die ik in London doorbracht, maar ook op de maanden die ik eerder al doorbracht in het mooie Canterbury, mijn Erasmus bestemming van twee jaar geleden. Heeft het feit dat ik meermaals in het buitenland woonde mij op de een of andere manier veranderd? En heeft het me tot nieuwe inzichten gebracht?
“Nu of Nooit”
Om al meteen antwoord te geven op die vraag: ja! Wat mij van mijn Erasmus avontuur in Canterbury heel erg is bijgebleven is de “nu of nooit” mentaliteit die ik daar had. Doordat ik daar “maar” voor 3 maanden was, wou ik absoluut alles uit die 3 maand halen. De vriendinnen die ik daar maakte, zag ik dagelijks, en ieder weekend maakte ik wel een uitstapje. London, de Cotswolds, Bristol, Bath... In plaats van ’s avonds op m’n kamer naar een film te kijken, nam ik initiatief om nieuwe mensen te leren kennen, en op zaterdag stond ik steeds wat vroeger op om naar het gezellige wekelijkse marktje te kunnen gaan. Kortom: ik genoot ten volle, niet alleen van het onbeschrijfelijke, avontuurlijke gevoel dat gepaard gaat met een Erasmus ervaring, maar ook van the little things. Dat was de afgelopen herfst in London eigenlijk net hetzelfde. In plaats van na mijn stage de metro naar huis te nemen, verkende ik minder bekende buurten van de stad, dwaalde ik uren door m’n favoriete straten en sprak ik af met mensen die net zoals ik verhuisd waren naar London. Ik zag elke dag als een nieuwe kans om iets te ontdekken, iemand nieuw te leren kennen, en iets bij te leren!
Na mijn terugkomst in België, drie maand geleden, nam ik dus de tijd om eens terug te kijken op deze periode, en stelde ik mezelf de vraag waarom mijn dagen er in het buitenland zo anders uit zagen dan mijn “gewone leventje” hier. Waarom doe ik thuis niet meer moeite om alles uit mijn dag te halen? Waarom spreek ik hier niet meer af met mijn vrienden, en waarom neem ik in het weekend niet eens vaker de trein naar een andere stad, om die te verkennen? Ondertussen besef ik dat het te maken had met het idee dat ik maar voor een bepaalde tijd in het buitenland was, en zo’n dingen uittellen dus geen optie was. Ik had maar een beperkt aantal vrije dagen in London, dus ik moést het toen wel doen. Maar is dat niet steeds zo? Het leven is kort, waarom zou je wachten tot morgen, volgende week, volgend jaar, om iets te doen? Dan doet een ingrijpende verandering, zoals het coronavirus, je plots heel erg beseffen hoe kostbaar die tijd was. Wanneer we plots verhinderd worden om te doen wat we we voordien als vanzelfsprekend beschouwden, wordt het meer dan ooit duidelijk hoe belangrijk het is om niet te wachten op the right moment.
Als ik dus iets geleerd heb van zowel in het buitenland wonen, als van de situatie veroorzaakt door het coronavirus, dan is het wel om elke dag te beleven alsof het de laatste is. Losbreken uit de vertrouwde wereld, nieuwe dingen uitproberen, en dromen verwezenlijken. Nu, niet morgen! Ik hoop jullie met deze blog post te inspireren hetzelfde te doen. Net zoals de 3 maand die ik in het buitenland doorbracht, is het leven in het algemeen kort. Te kort om dingen uit te stellen tot morgen, volgende week, volgend jaar, “ooit”! “If not now, when?” – is een quote die ik vanaf nu probeer in m’n achterhoofd te houden wanneer twijfels het lijken over te nemen. Dus, laten we met z’n allen, wanneer we terug kunnen naar ons normale leventje, onze dromen achterna jagen. Écht leven, elke dag. En niet langer te wachten op the right moment, maar dat moment zélf te creëren.
Liefs, Chloé
Prachtig om jouw dromen achterna te jagen en te realiseren. Vooruit kijken, een beetje plannen maar vooral echt leven! Het hier en nu met positieve energie vullen…. zalig om dit te kunnen en te durven. Veel succes!